پروژه ی ویلایی دریان که در منطقه ی سردسیر و با منظری وسیع به کوه های شمالی واقع شده است، با یک برنامه ی فیزیکی متفاوت روبرو بود. ویلایی که سقفی است برای دو خانه با خواسته های مشترک و متفاوت یک خانواده. این تفکیک علاوه بر آنکه فضای پدر و مادر را از فضای فرزندان و نوه ها مجزا می سازد، در مرحله ای دیگر بدلیل خاستگاه های مذهبی و فرهنگی کارفرما نیاز به لایه ای دیگر دارد که مرز بین مالکان و مهمانان باشد. با انتخاب آجر تیره بعنوان متریال اصلی نما، علاوه بر استفاده ی حداکثری از ویژگی ظرفیت حرارتی نما، فرصتی برای تضاد بصری با سیمان سفید بکاررفته در بخش های برش خورده فراهم شد و بر ویژگی زیبایی شناسانه حجم بعنوان یکی از مولفه های اصلی بنای ویلایی افزود. طراحی ورودی مشترک ویژه با رویکردهای زیباشناسانه و اقلیمی، پنجره های وسیع جنوبی، حیاط نیمه خصوصی شکل گرفته در مرکز بنا، برونگرایی و درونگرایی همزمان پروژه، فضاهایی با ارتفاع مضاعف جهت ارتقای نورگیری و تنوع فضایی، تراس های مسقف و روباز فراخ، تفکیک فضاهای خصوصی و عمومی بخشی از ایده های استفاده شده در طرح این ویلا می باشند.